Kalamış Parkı

Bir çocuk parkıyım; sessiz ve kederli

Salıncaklar içinde yok hiç kimsesi

Arsız bir çocuk gibisin; şımarık ve tatlı

Sana her şeyimi vermek; içimdeki kıpırtı



Gün gelir kapımdan bakıp içeri girersin 

Gün olur bu ıssız yeri terk eder gidersin 



Sessizliğin dışından bir ses seni bana getirdi

Karanlığın içinden bir ışık gökyüzüne yükseldi



Yaşlı banklar üstünde bir kaç ıslak sayfa

Bir hayaletin izini taşıdı yağmura

Unuttuğum kolyem bir bebeğin koynunda

Senin silik ismini duyurdu yaşama



Gün gelir kapımdan bakıp içeri girersin 

Gün olur bu ıssız yeri terk eder gidersin 



Sessizliğin dışından bir ses seni bana getirdi

Karanlığın içinden bir ışık gökyüzüne yükseldi

Aşk bomboş bir park

Aşk bomboş bir park şimdi



Aşk bomboş bir park şimdi